Wie zijn wij?
Bob Domhof (1986):
‘Ik ben opgegroeid in een warm en veilig gezin en woon al jaren in Amsterdam. In 2009 heb ik de opleiding Maatschappelijk werk en dienstverlening voltooid. Tijdens mijn afstuderen werd ik aangenomen in de jeugdhulpverlening als straathoekwerker in de binnenstad van Amsterdam. Dit houdt in dat ik thuisloze en/of kansarme jongeren die een “straatleven” leiden actief en tactvol benader daar waar ik ze kan vinden, op hangplekken, in parken, op pleinen, in hun eigen leefomgeving en dergelijke. Als het is gelukt contact met ze te maken en hun vertrouwen te winnen, is het doel de jongeren weer een perspectief te bieden en ze te begeleiden naar zelfredzaamheid. Door het werken in de meest kwetsbare buurten in het centrum van Amsterdam ben ik vaak geconfronteerd geweest met zware criminaliteit als onderdeel van de straatcultuur evenals de impact daarvan. Ik kan stellen dat het werken met jeugdcriminelen onderdeel is geworden van mijn expertise.
Naast dit veldwerk gaf ik sinds 2012 binnen een hulpverleningsorganisatie voor jeugdhulpverlening praktijktrainingen aan medewerkers. Tevens ben ik werkzaam geweest als vertrouwenspersoon binnen een ontwikkelingsorganisatie. In de afgelopen jaren heb ik mij verder bezig gehouden met het begeleiden van een project dat gericht is op het opvangen van vakgenoten na het doormaken van een heftige en impactvolle praktijksituatie. Net als Jeffry ben ik, naast mijn dagelijkse werk actief als trainer.
Ik voel een sterke en oprechte betrokkenheid bij al mijn activiteiten. Ik heb me er altijd op toegelegd aandachtig te luisteren naar de mensen tussen wie ik verkeer en om door te vragen daar waar het zinvol is.
Mijn houding als trainer en als hulpverlener is motiverend en prikkelend, maar ook open en speels. Ik vind het belangrijk dat mensen – op straat, maar ook in een trainingslokaal – zich op hun gemak en veilig voelen bij wat ik doe. Net als in mijn werk met de jongeren, streef ik er ook als trainer naar iedereen het gevoel te geven dat diegene ertoe doet, en dat we door bewustwording veel van onszelf kunnen leren.’
Jeffry Supèr (1987):
‘Ik ben de zoon van een Turkse vader en een Nederlandse moeder, en ben opgegroeid in een echte Amsterdamse volksfamilie. In 2008 ben ik afgestudeerd als GGZ-agoog in de opleiding Pedagogiek.
Tijdens mijn studie heb ik werkervaring opgedaan als sociotherapeut. Ook ik kon direct na mijn afstuderen aan de slag in de jeugdhulpverlening als straathoekwerker in de binnenstad van Amsterdam. In de afgelopen zeventien jaar ben ik werkzaam geweest met dak- en thuisloze jongeren en binnen de psychiatrie (jeugd). Al meerdere jaren ben ik ook met veel plezier werkzaam als trainer binnen de opleiding Pedagogiek aan de Hogeschool Inholland en eerder aan de Hogeschool van Amsterdam. Ook ben ik vakinhoudelijk coördinator geweest met als expertise het straathoekwerk en teamleider binnen de jeugdhulpverlening. Net als Bob ben ik, naast mijn dagelijkse werk, actief als trainer.
Mijn jeugdjaren waren bepaald niet rustig en gemakkelijk. Dat het me desondanks gelukt is te komen waar ik ben, heeft gemaakt dat ik het een uitdaging vind om in mensen de daadkracht en het doorzettingsvermogen los te maken die hij of zij nodig heeft om tot verandering te komen.
Ik probeer tijdens onze trainingen de deelnemers te stimuleren om zelf hun handelen in verschillende werksituaties te overdenken en te beoordelen. Het daarna uitwisselen van ideeën en inzichten hierover kan je ertoe brengen om bij jezelf bepaalde ingesleten gedragspatronen te herkennen en te doorbreken. Een nieuwe, frisse kijk op wat je altijd als de enig mogelijke manier hebt gezien om je op te stellen in je werk, kan je helpen allerlei valkuilen op tijd te herkennen en die zelfs naar je hand te zetten.
Meer bewustzijn van het eigen ik en het rationeel werken vanuit zelfkennis – dat is mijn streven als hulpverlener en trainer.